Flauwvallende geit

Te vinden in: Noord-Amerika

Capra aegagrus hircus

De flauwvallende geit, met de genetische aandoening Myotonia Congenita, behoort tot een uniek ras. Wanneer deze geit schrikt of gestrest raakt, verstijft hun lichaam en kunnen ze omvallen. Ze vallen echter niet echt flauw; ze behouden het volledige bewustzijn tijdens deze ervaring. Dit unieke kenmerk is in feite een genetische aandoening die spierstijfheid veroorzaakt.

Deze geiten zijn over het algemeen kleiner dan de gemiddelde huisgeit en volwassenen bereiken een gewicht van tussen de 27 en 79 kilogram. Vrouwelijke flauwvallende geiten bereiken doorgaans een hoogte van ongeveer 43 tot 64 cm, terwijl de mannetjes tussen de 48 en 64 cm hoog kunnen zijn.

Dit ras is relatief gemakkelijk te voeden, omdat hun kleine formaat minder voer vereist dan grotere rassen. Ondanks hun unieke genetische aandoening, leiden flauwvallende geiten een gezond en normaal leven. Hun levensduur kan variëren tussen de 10-14 jaar, wat vergelijkbaar is met veel andere geitenrassen. Het zijn vriendelijke en sociale dieren, waardoor ze populair zijn als huisdieren.

Flauwvallende geit taxonomische indeling

Rijk: Animalia (Dieren)
Stam: Chordata (Chordadieren)
Klasse: Mammalia (Zoogdieren)
Orde: Artiodactyla (Evenhoevigen)
Familie: Bovidae (Holhoornigen)
Geslacht: Capra (Geiten)
Wetenschappelijke naam: Capra aegagrus hircus

Flauwvallende geit weetjes: 10 leuke feitjes

De flauwvallende geit dankt zijn naam aan een genetische aandoening genaamd myotonia congenita, die spasmen in de spieren veroorzaakt als het dier gespannen is.
In tegenstelling tot wat veel mensen denken, verliezen deze geiten niet echt het bewustzijn wanneer ze "flauwvallen". Ze blijven bij bewustzijn, maar zijn tijdelijk niet in staat om te bewegen.
Flauwvallende geiten zijn meestal kleiner dan gewone geiten. Ze wegen doorgaans tussen 27 en 79 kilogram en hun lengte varieert van 43 tot 64 centimeter.
Dit ras werd oorspronkelijk gefokt in de 19e eeuw in Tennessee, Verenigde Staten.
De flauwvallende geit is officieel bekend als het Tennessee-myotone geitenras.
Ze hebben een levensverwachting van 10 tot 18 jaar, wat vergelijkbaar is met andere geitenrassen.
De flauwvallende geit heeft een vriendelijk en rustig karakter, waardoor hij zeer geschikt is als huisdier.
Ondanks hun aandoening, leiden flauwvallende geiten meestal een volledig normaal en gezond leven.
Het flauwvallen van deze geiten wordt meestal verminderd naarmate ze ouder worden.
Flauwvallende geiten worden ook wel stiff-legged (stijfpotige) geiten genoemd, vanwege hun neiging om stijf te worden en om te vallen wanneer ze schrikken.

Wetenschappelijke naam

De wetenschappelijke naam voor de flauwvallende geit is Capra aegagrus hircus. Deze naam komt van Latijnse en Griekse woorden. Het geslacht "Capra" komt van het Latijnse woord voor geit, terwijl de specifieke soortnaam "aegagrus" is afgeleid van de Griekse woorden 'aeg' en 'agrus', wat 'geit' en 'wild' betekent. De term 'hircus' is Latijn voor 'bok'. Dus in feite is de wetenschappelijke naam van de flauwvallende geit "wilde bok geit". De flauwvallende geit werd oorspronkelijk gefokt in Noord-Amerika, en de term 'flauwvallende' in hun gebruikelijke naam verwijst naar een medische aandoening die bekend staat als myotonie, waardoor de spieren van de geit verkrampen en de geit flauwvalt. Deze naam heeft echter geen invloed op de wetenschappelijke naamgeving, omdat wetenschappelijke namen meestal zijn gebaseerd op het fysieke uiterlijk of gedrag van een dier in het wild en niet op door de mens veroorzaakte kenmerken of aandoeningen.

Uiterlijke kenmerken

Flauwvallende geiten zijn middelgrote geiten. Gewoonlijk hebben ze een hoogte van 43 tot 64 centimeter en een gewicht van ongeveer 27 tot 79 kilogram. Zowel mannetjes als vrouwtjes hebben hoorns, hoewel de hoorns van het mannetje doorgaans groter zijn.

Flauwvallende geiten kunnen in verschillende kleuren en patronen komen, maar veelvoorkomende kleuren zijn zwart, wit en bruin. Ze hebben meestal een korte, gladde vacht, maar sommige flauwvallende geiten kunnen een langer, zijdeachtig haar hebben, vooral rond de hals en de staart.

Deze geiten hebben een robuuste lichaamsbouw met sterke, gespierde benen. Hun ogen hebben een uitgesproken rechthoekige pupil, wat typisch is voor geiten. Ze hebben een korte, stevige hals en hun oren staan rechtop of vallen naar de zijkant.

Gedrag & Relatie met mensen

De flauwvallende geit, bekend om zijn ongewone gedrag, wordt gekenmerkt door een aandoening genaamd myotonia congenita. Dit maakt dat de geit bij opwinding of verrassing flauw kan vallen omdat de spieren in een tijdelijke stijve toestand terechtkomen. Meestal duurt deze stijfheid vijf tot twintig seconden, waarna de geit zonder problemen opstaat en zijn activiteiten voortzet.

Ondanks dit ongebruikelijke gedrag zijn flauwvallende geiten over het algemeen actief en curieus, met een gemiddelde levensverwachting van ongeveer 10 tot 15 jaar. Ze hebben vaak een aanhankelijk en rustig gedrag, wat ze een populaire keuze maakt voor huisdieren en onderdeel van kinderboerderijen.

Flauwvallende geiten zijn van nature sociale dieren en genieten van de interactie met zowel soortgenoten als mensen. Ze zijn gemakkelijk te verzorgen en behoeven geen bijzondere dieetwensen, maar voldoende weidegang is belangrijk voor hun welzijn. Door hun aandoening kunnen ze echter niet in een omgeving met roofdieren worden gehouden, omdat hun onvermogen om snel te vluchten hen in gevaar zou brengen.

Over het algemeen is het belangrijk op te merken dat hoewel het flauwvallen er komisch of zorgwekkend uit kan zien voor mensen, de geit zelf geen pijn of ongemak ondervindt tijdens de episodes van myotonia. Het is een aangeboren aandoening en de geiten hebben geleerd ermee om te gaan vanaf het moment dat ze jong zijn.

Het unieke gedrag van de flauwvallende geit kan, afhankelijk van het perspectief, worden gezien als een nadeel of juist als een aantrekkelijke eigenschap. In de landbouw worden ze bijvoorbeeld gehouden voor hun vlees, omdat de constante contractie van hun spieren zorgt voor een goed gevormd, stevig lichaam. Anderen hechten waarde aan hun rustige en aanhankelijke aard die hen tot ideale gezelschapsdieren maakt.

Ten slotte is een zorgzame en begripvolle benadering van mensen cruciaal voor het welzijn van deze geiten. Hoewel sommigen hun gedrag als grappig kunnen zien en ze misschien zelfs expres willen laten schrikken om ze te laten vallen, moet er met respect en vriendelijkheid met deze geiten worden omgegaan.

Voeding: wat eet een Flauwvallende geit?

De flauwvallende geit is een herbivoor en moet een uitgebalanceerd dieet hebben om gezond te blijven. Dit dieet bestaat hoofdzakelijk uit hooi, graan en vers water. Deze geiten consumeren ongeveer 3% van hun lichaamsgewicht per dag aan hooi, wat neerkomt op ongeveer 1 tot 2 kilogram voor de gemiddelde geit.

Bovendien eten flauwvallende geiten ook graan, zoals tarwe, gerst of haver. Deze korrels dragen bij aan de algemene voedingswaarde van hun dieet, maar mogen slechts een klein deel uitmaken van hun totale inname. Over het algemeen is de regel dat graan niet meer dan 25% van het totale dieet zou moeten vormen.

Vers water is ook een essentieel onderdeel van het dieet van deze flauwvallende geiten. Ze hebben toegang nodig tot schoon, vers water om gehydrateerd te blijven en gezondheidsproblemen te voorkomen. Het is belangrijk dat ze altijd toegang hebben tot water, vooral in warme, droge klimaten.

Flauwvallende geiten hebben ook een aantal vitaminen en mineralen nodig om gezond te blijven. Deze kunnen vaak worden verkregen uit het eten van verse groenten en fruit, hoewel ze ook aanvullende mineralen en vitaminen nodig kunnen hebben in de vorm van blokken of supplementen, afhankelijk van hun specifieke behoeften.

Tot slot is het belangrijk te vermelden dat deze geiten gevoelig kunnen zijn voor overvoeding. Net als bij andere geitenrassen kunnen flauwvallende geiten te veel eten als ze de kans krijgen, wat kan leiden tot gezondheidsproblemen zoals obesitas en gerelateerde aandoeningen. Het is daarom belangrijk om de inname van voedsel en het gewicht van de geit zorgvuldig te beheren.

Roofieren & andere Bedreigingen

De flauwvallende geit, ook bekend als de myotonische geit, heeft geen echte specifieke roofdieren in hun natuurlijke habitat. Echter, zoals met elke kleinere soorten vee, kunnen ze een prooi zijn voor wilde dieren zoals coyotes, wolven, poema's, beren en wilde honden.

Vanwege hun unieke genetische aandoening - myotonie - die hen ertoe brengt om flauw te vallen in tijden van stress of schrik, kunnen deze geiten een gemakkelijk doelwit zijn voor roofdieren. Ze kunnen niet gemakkelijk vluchten vanwege deze aandoening, dus hun verdedigingsmechanismen zijn beperkt.

Hoewel roofdieren een bedreiging zijn, worden de flauwvallende geiten vooral bedreigd door andere factoren. Ziekte is een belangrijk probleem, vooral parasitaire infecties, aangezien deze geiten vaak op kleine landbouwbedrijven worden gehouden waar de risico op infectie groter kan zijn.

Ook menselijke activiteiten, zoals onvoldoende dierenartszorg, slechte voeding en onverantwoord fokken, vormen een aanzienlijke bedreiging voor deze soort. Overbevolking van boerderijen kan leiden tot ziektes en de genetische aandoening myotonie, waarvan bekend is dat ze bij deze soort voorkomen, kan worden verergerd door onverantwoorde fokpraktijken.

Ten slotte kan het vaak verkeerd begrepen kenmerk van 'flauwvallen' leiden tot negatieve aandacht en behandeling van deze dieren door mensen die niet begrijpen dat het een symptoom is van een genetische aandoening, niet een eigenaardigheid of truc.

Voortplanting, Levensduur en Levenscyclus

Flauwvallende geiten, ook bekend als myotone geiten, hebben een vrij unieke en interessante voortplantingscyclus, levensduur en levenscyclus. De voortplanting begint al op de leeftijd van ongeveer 7 maanden, wanneer de geiten geslachtsrijp worden. De voortplantingstijd van deze dieren, ook wel de bronsttijd genoemd, vindt meestal plaats in het vroege najaar. Het vrouwtje, de geit, staat ongeveer 36 uur open voor bevruchting. Als ze zwanger wordt, duurt de dracht gemiddeld 150 dagen, waarbij de geit één tot drie jongen, of 'kids', baart.

Flauwvallende geiten hebben een gemiddelde levensverwachting van 10 tot 15 jaar, hoewel dit afhangt van factoren zoals dieet, levensomstandigheden en genetische factoren.

Wat betreft hun levenscyclus worden de jongen bij de geboorte meestal tussen de 1 en 3 kilogram. Ze worden vrij snel volwassen, meestal bereiken ze op 7 maanden hun volledige grootte. Na een periode van groei, beginnen ze hun volwassen fase van de levenscyclus, die wordt gekenmerkt door seksuele volwassenheid en fokmogelijkheid. Na ongeveer 10 tot 15 jaar, gaan ze hun ouderdomsfase in, die wordt gekenmerkt door een langzamere levensstijl en uiteindelijk leidt tot hun dood.

De flauwvallende geit heeft dus een vrij standaard geiten levenscyclus, met uitzondering van hun unieke genetische aandoening, die ze hun kenmerkende 'flauwvallen' reactie geeft.

Leefgebied

Flauwvallende geiten komen oorspronkelijk uit het middenwesten van de Verenigde Staten. De specifieke plaats van herkomst zijn de staten Tennessee en Texas. Deze soort is daar echter niet beperkt tot; heden verspreidt de flauwvallende geit zich over de hele wereld, met name in Noord-Amerika, Europa en Australië.

Wat hun habitat betreft, zijn deze geiten vrij flexibel. Zij passen zich gemakkelijk aan verschillende omstandigheden aan, mits zij voldoende voeding en water hebben. Dit vermogen tot aanpassing heeft bijgedragen aan hun snelle verspreiding. Ze leven voornamelijk in landelijke gebieden waar ze voldoende ruimte hebben om te grazen.

Er zijn boerderijen die speciaal voor deze soort zijn ingericht. Daarbij bieden ze in principe de ideale omstandigheden voor hun ontwikkeling: veel ruimte, constant toezicht en voldoende voeding. Deze geiten zijn gedomesticeerd en kunnen niet in het wild overleven. Ze hebben menselijke zorg en begeleiding nodig om te kunnen gedijen.

Ze kunnen op velden leven, maar ook op heuvels, omdat ze goede klimmers zijn. Ze doen het goed in zowel koude als warme klimaten, zolang ze maar beschutting hebben voor extreme omstandigheden. Ze hebben stal of onderdak nodig om beschermd te zijn tegen weer en roofdieren.

Ondanks hun aanpasbaarheid, geven flauwvallende geiten de voorkeur aan graslandgebieden waar ze naar hartenlust kunnen grazen. Het is een dier dat het liefst in een kudde leeft, wat nog een reden is dat ze beter gedijen in ruime, open ruimtes.

Populatiecijfer & Beschermingsstatus

De Flauwvallende geit, of myotonische geit, heeft geen specifieke telling van de populatie, aangezien ze in vele delen van de wereld worden gehouden voor zowel vleesproductie als gezelschap. Niettemin, de Flauwvallende geit wordt niet als bedreigde diersoort beschouwd. Ze zijn vrij gebruikelijk in veefokkerijen en hobbyfarms, vooral in de Verenigde Staten. De American Livestock Breeds Conservancy heeft ze gecategoriseerd als 'Hersteld', wat betekent dat ze niet langer gevaar lopen vanuit een conservatieperspectief. Echter, hun status volgens de IUCN Red List is 'Niet geëvalueerd'. Dit betekent dat ze nog niet zijn beoordeeld voor hun risico op uitsterven. Daarom is hun beschermingsstatus op dit moment niet volledig bekend. In elk geval, zoals bij alle dieren, is verantwoord fokken essentieel om hun populatie gezond en stabiel te houden.

Communiceren: geluid van een Flauwvallende geit

Flauwvallende geiten hebben vooral twee soorten geluiden die ze gebruiken voor communicatie: blaten en mekkeren. Blaten is een hoog geluid dat meestal wordt geassocieerd met een gevoel van alertheid of nood, vaak gebruikt om andere leden in de kudde te waarschuwen voor mogelijk gevaar. Mekkeren daarentegen is meer ontspannen en wordt vaak gebruikt in minder urgente situaties, zoals tijdens voeding of interactie met andere geiten.

Wat betreft non-verbale communicatie gebruiken ze hun hoofd, oren en lichaamstaal. Ze kunnen bijvoorbeeld hun hoofd verlagen en hun hoorns naar een andere geit richten als een teken van agressie. Hun oren kunnen ook veel over hun humeur en aandacht onthullen, bijvoorbeeld tijdens een ontspannen moment houden ze meestal hun oren ontspannen en naar beneden. Maar als ze geïnteresseerd of gealarmeerd zijn, staan hun oren rechtop en zijn ze gericht op de bron van hun aandacht.

Perceptie van geuren speelt ook een belangrijke rol in hun communicatie. Net als andere geiten hebben flauwvallende geiten een sterk ontwikkeld reukvermogen, wat hen helpt bij het identificeren van voedsel, water of potentiële partners.

Flauwvallende geit in gevangenschap

Flauwvallende geiten worden vaak in gevangenschap gehouden, zowel voor commercieel gebruik als voor huisdieren. Ze hebben een voorkeur voor graslanden, maar kunnen ook aangepast worden aan andere omgevingen zoals bossen en woestijnen. Deze geiten hebben een kleinere omvang dan veel andere geitenrassen, met een gemiddelde hoogte van ongeveer 43 tot 64 centimeters aan de schoft en een gewicht tussen de 27 en 79 kilogram.

Het is belangrijk om te weten dat, hoewel de spierverstijving die deze geiten ervaren hen doet "flauwvallen", dit geen pijn veroorzaakt of schadelijk is voor de geit. De aandoening, myotonia congenita, manifesteert zich als een verstijving van de spieren wanneer de geit schrikt of opgewonden raakt.

In gevangenschap vragen deze geiten om vergelijkbare zorg zoals andere geitenrassen. Ze hebben dagelijks vers water, kwaliteitsvoer en geschikt onderdak nodig. Hoewel ze vaak graag in een kudde leven, kunnen ze zich ook aanpassen aan het leven met andere soorten huisdieren.

Ze hebben regelmatige veterinaire zorg nodig, vooral om parasieten en andere veel voorkomende gezondheidsproblemen onder controle te houden. Regelmatige lichaamsbeweging en speeltijd zijn ook cruciaal om een goede gezondheid te behouden en verveling te voorkomen.

Het is van belang om ze te beschermen tegen roofdieren en ze te voorzien van een omheining die zowel veilig is als ruimte biedt voor hen om te bewegen en te grazen. Een schuilplaats is ook essentieel om hen te beschermen tegen de elementen.

Bij de juiste zorg kunnen flauwvallende geiten tot 10-15 jaar in gevangenschap leven. Ze hebben over het algemeen een rustig temperament, waardoor ze een geweldige keuze zijn voor zowel ervaren veehouders als beginners. Ze kunnen bijzonder nuttig zijn in de educatieve instellingen om bewustzijn te creëren over deze unieke aandoening.

Flauwvallende geit Veelgestelde Vragen

Wat is een flauwvallende geit?

Een flauwvallende geit is een speciaal type geit waarvan het kenmerkende kenmerk is dat ze flauwvallen. Dit komt door een genetische aandoening genaamd myotonia congenita, wat leidt tot overmatige stijfheid in de spieren.

Hoe groot wordt een flauwvallende geit?

Flauwvallende geiten zijn een middelgrote geitensoort. Mannetjes kunnen tot ongeveer 60-90 cm hoog worden bij de schouders en kunnen tot 70 kg wegen, terwijl vrouwtjes meestal iets kleiner zijn.

Is het gevaarlijk voor een geit om flauw te vallen?

Hoewel het voor een buitenstaander misschien zorgwekkend lijkt, is het meestal niet schadelijk voor de geiten zelf. Ze vallen niet echt flauw, het is eigenlijk een plotselinge tijdelijke verlamming vanwege overmatige spierstijfheid. Ze blijven bij bewustzijn tijdens deze "flauwvallen" afleveringen.

Hoe lang blijft een geit flauwvallen?

De duur van het "flauwvallen" varieert, maar het duurt meestal ongeveer 10-20 seconden. Na zo'n periode komt de geit weer bij en staat weer op om door te gaan met haar activiteiten.

Is er een behandeling voor flauwvallende geiten?

Er is geen specifieke behandeling of genezing voor deze aandoening. Het is een genetische aandoening en wordt van generatie op generatie doorgegeven. Het beste wat eigenaren van deze geiten kunnen doen, is ervoor zorgen dat ze in een veilige omgeving zijn waar ze zich niet zullen bezeren als ze 'flauwvallen'.

Waarin verschilt de verzorging van flauwvallende geiten van die van andere geitenrassen?

Over het algemeen is de zorg voor flauwvallende geiten vergelijkbaar met de zorg voor andere geitenrassen. Ze zijn nog steeds herkauwers en hebben dus een dieet van kwaliteitsgras, hooi en vers water nodig. Vanwege hun unieke conditie moeten ze echter in een veilige omgeving worden gehouden om het risico op letsel tijdens hun 'flauwvallende' afleveringen te minimaliseren.