Eekhoorn op een tak die naar de camera kijkt
Rode eekhoorn

Eekhoorn

Te vinden in: Afrika, Azië, Centraal-Amerika, Eurazië, Europa, Noord-Amerika, Zuid-Amerika

Eekhoorns zijn kleine tot middelgrote knaagdieren die tot de familie Sciuridae behoren. Over de hele wereld bestaan er meer dan 200 soorten. Ze zijn inheems in Amerika, Afrika, Europa en Azië, en zijn geïntroduceerd op andere continenten, zoals Australië.

Qua uiterlijk hebben eekhoorns een zachte pels, een borstelige staart en scherpe klauwen die helpen bij het klimmen en graven. Ze zijn licht gebouwd, met grote ogen en wendbare lichamen. Het lichaamsgewicht varieert van 10 gram bij de Afrikaanse dwergeekhoorn tot 1,8 kg bij de alpenmarmot. Daarbij speelt de staart een belangrijke rol in hun balans en kan ook dienen als communicatiemiddel of als bescherming tegen het weer.

Eekhoorns voeden zich doorgaans met noten, zaden, fruit en groenten, maar sommige soorten kunnen ook insecten, eieren, kleine vogels en zelfs kleinere knaagdieren eten. Ze staan bekend om hun gedrag om voedsel te verzamelen en te verstoppen voor tijden van schaarste.

Eekhoorns zijn over het algemeen dagdieren, wat betekent dat ze het meest actief zijn tijdens de dag. Ze hebben uitstekende gezichts- en gehoorvermogen, wat hen in staat stelt op te merken wanneer er roofdieren in de buurt zijn.

Wat voortplanting betreft, verschillen de gewoonten van eekhoorns afhankelijk van hun soort, maar de meeste hebben twee keer per jaar een broedseizoen, een keer in de lente en de andere in de late zomer of vroege herfst. De draagtijd varieert meestal van drie weken bij kleinere soorten tot bijna twee maanden bij grotere soorten.

Zelfs als eekhoorns worden beschouwd als schattige, onschadelijke wezens, kunnen ze toch problemen veroorzaken, vooral als ze menselijke woningen of tuinen binnendringen. Ze kunnen schade toebrengen aan eigendommen door aan hout en draden te knagen en ze kunnen tuinen verstoren door aan planten te knagen of voedsel te begraven. Ook kunnen ze dragers zijn van ziektes zoals hondsdolheid, vlooien en teken.

Eekhoorn taxonomische indeling

Rijk
Animalia (Dieren)
Stam
Chordata (Chordadieren)
Klasse
Mammalia (Zoogdieren)
Orde
Rodentia (Knaagdieren)
Familie
Sciuridae (Eekhoorns)

Eekhoorn weetjes: 10 leuke feitjes

  1. Eekhoorns behoren tot de familie Sciuridae, die kleine en middelgrote knaagdieren omvat. Ze worden gekenmerkt door hun slanke lichamen, borstelige staarten en grote ogen.
  2. Eekhoorns zijn opmerkelijke klimmers. Ze gebruiken hun lange, gespierde achterpoten en scherpe klauwen om snel en behendig in en uit bomen te klimmen.
  3. Eekhoorns hebben vier tanden in de voorkant van hun mond die constant doorgroeien gedurende hun hele leven. Dit zorgt ervoor dat hun tanden niet afkerven van het gnawen op noten en andere objecten.
  4. Hoewel de meest bekende eekhoorns, zoals de rode en grijze eekhoorn, overdag actief zijn (diurnaal), zijn veel soorten juist voornamelijk actief gedurende de nacht (nocturnaal).
  5. Eekhoorns zijn meesters in het onthouden waar ze hun voedsel hebben verstopt. Ze gebruiken hun scherpe neus om begraven noten en zaden op te sporen, zelfs onder een laag sneeuw.
  6. De staart van een eekhoorn is multifunctioneel. Het is een middel voor balans, een parachutistisch hulpmiddel, een warme deken tijdens de winterslaap en een communicatiemiddel voor andere eekhoorns.
  7. De grijze eekhoorn kan sprongen maken van maar liefst 6 meter. Dat is 9 keer de lengte van hun lichaam.
  8. Eekhoorns staan bekend om hun voedselvoorbereiding voor de winter. Ze verzamelen actief voedsel tijdens warmere maanden en bewaren deze om tijdens de winter te gebruiken als voedselvoorraad.
  9. Hoewel mensen eekhoorns voornamelijk kennen als zaden- en noteneters, zijn deze dieren omnivoren. Hun dieet kan ook insecten, eieren, kleine vogels, jonge slangen en kleinere zoogdieren omvatten.
  10. Hoewel eekhoorns bekend staan om hun speelse gedrag, gebruiken ze spel ook als een manier om te leren hoe ze uit gevaarlijke situaties kunnen ontsnappen. 'Spelen' is voor eekhoorns dus tegelijkertijd een belangrijke overlevingstraining.

Wetenschappelijke naam

De wetenschappelijke naam voor de algemene familie van eekhoorns is Sciuridae. Dit woord is afgeleid van twee Oudgriekse woorden, "skia" wat "schaduw" betekent, en "oura" wat "staart" betekent. Samen biedt dit een beschrijvend beeld van een eekhoorn die zit met zijn grote staart opgeheven als een schaduw over zichzelf.

Binnen de Sciuridae familie zijn er verschillende onderfamilies en soorten die elk hun eigen wetenschappelijke naam hebben om hun unieke kenmerken aan te duiden. Bijvoorbeeld, de rode eekhoorn of Europese eekhoorn is bekend als Sciurus vulgaris. Hierbij komt "Sciurus" wederom van de Griekse woorden voor "schaduw" en "staart", en "vulgaris" komt van het Latijnse woord voor "gewoon" – dus in feite zou je het kunnen vertalen als de "gewone schaduwstaart".

Een andere bekende soort is de grijze eekhoorn, of Sciurus carolinensis. In dit geval is "carolinensis" afgeleid van Carolina, een regio in de Verenigde Staten waar de grijze eekhoorn oorspronkelijk vandaan komt.

De wetenschappelijke namen voor deze dieren, en alle dieren, zijn cruciaal voor ons begrip van biodiversiteit, ecologie en evolutie. Ze stellen ons in staat om duidelijk en nauwkeurig te communiceren over specifieke soorten, waarbij elke naam unieke informatie biedt over het dier zelf en de geschiedenis ervan.

Uiterlijke kenmerken

Een volwassen Alpenmarmot (Marmota marmota) krabt aan zijn buik bij de ingang van zijn hol.
Er zijn meer dan 200 soorten eekhoorns!
Eekhoorns zijn kleine tot middelgrote knaagdieren die bekend staan om hun pluizige staarten en grote ogen. Hun lichaamslengte varieert van 20 tot 50 cm, dit is inclusief de staart die gewoonlijk ongeveer even lang is als het lichaam. Eekhoorns wegen meestal tussen de 250 gram en 1,5 kilogram, hoewel dit afhankelijk is van de soort.

Qua kleur variëren eekhoorns sterk. Ze kunnen bruin, zwart, grijs of zelfs roodachtig van kleur zijn, afhankelijk van hun soort en leefgebied. Sommige soorten hebben witte vlekken of patronen, vooral op hun buik. De buikzijde is meestal lichter van kleur dan de rest van het lichaam.

Een ander opvallend kenmerk van eekhoorns is hun lange, dikke vacht. Deze vacht wordt dikker en langer in de winter om ze te helpen warm te blijven, en wordt vervolgens in de lente rui om ze koel te houden tijdens de warmere maanden.

Eekhoorns hebben een spitse snuit met sterke kauwspieren en scherpe tanden die constant groeien. Ze hebben vier vingers en vijf tenen, voorzien van scherpe klauwen die hen in staat stellen bomen te beklimmen en voedsel vast te houden.

De pluizige staart is misschien wel het meest herkenbare kenmerk van de eekhoorn. De staart is niet alleen voor de sier; eekhoorns gebruiken de staart om hun evenwicht te bewaren bij het springen van tak naar tak en om zichzelf warm te houden tijdens de koude wintermaanden.

Eekhoorns hebben grote ogen die hen een breed gezichtsveld geven. Hun ogen zijn aangepast om zowel dichtbij als veraf te kunnen zien, een nuttig hulpmiddel voor deze vaak in bomen levende dieren.

Gedrag & Relatie met mensen

Eekhoorns zijn in de eerste plaats boomklimmers en tonen dit talent door te springen, rennen en klimmen in bomen. Ze zijn erg wendbaar en kunnen zeer efficiënt zijn in het ontwijken van roofdieren. Eekhoorns voeden zich voornamelijk met noten en zaden, maar ze kunnen ook af en toe kleine insecten, eieren en jonge vogels eten. Ze staan ook bekend om het verzamelen en verstoppen van voedsel op verschillende plaatsen om een voorraad aan te leggen voor de wintermaanden. Dit gedrag wordt "hamsteren" genoemd. Eekhoorns hebben een indrukwekkend vermogen om hun verborgen voedsel terug te vinden.

De interacties met mensen verschilt sterk afhankelijk van de locatie en soort van de eekhoorn. In stedelijke of suburbane omgevingen zijn eekhoorns vaak niet bang voor mensen en kunnen ze in feite vrij tam worden, soms nemen ze zelfs voedsel direct uit de hand van een persoon. Ze kunnen ook migreren naar gebieden met een hogere bevolkingsdichtheid als daar voldoende voedselbronnen aanwezig zijn, zoals vogelvoeders of afvalbakken. Helaas kan deze nabijheid problemen veroorzaken zoals het knagen aan elektriciteitsdraden of het binnendringen van woningen.

In meer landelijke of natuurlijke omgevingen, zijn eekhoorns over het algemeen schuwer en minder geneigd tot interactie met mensen. Ze kunnen worden gezien tijdens wandelingen of picknicks, maar houden meestal een veilige afstand. Sommige mensen genieten van het observeren van eekhoorns in hun natuurlijke habitat en dragen bij aan de conservering en studie van de dieren.

Over het algemeen hebben mensen en eekhoorns een soort vreedzame co-existentie bereikt, hoewel er af en toe momenten zijn waarop deze relatie kan omslaan in een conflict, vooral wanneer eekhoorns schade aanrichten aan eigendommen of ander voedselbronnen voor de mens. Toch blijven eekhoorns voor velen een fascinerend en geliefd soort van de dierenwereld.

Voeding: wat eet een Eekhoorn?

Antilopegrondeekhoorn met een eikel in zijn bek
Eekhoorns zijn dol op noten
Eekhoorns zijn omnivoren, wat betekent dat ze een breed scala aan voedsel eten. Hun dieet omvat voornamelijk plantaardig materiaal, zoals noten, zaden, coniferenkegels, fruit, schimmels en groene vegetatie. Eekhoorns houden zich ook bezig met een interessante gedrag genaamd "hamsteren", waarbij ze voedsel verzamelen en het opslaan voor de winterperiode.

Eekhoorns eten ook eiwitrijk voedsel wanneer ze kunnen. Dit omvat insecten, eieren, kleine vogels, kleine slangen en kleinere knaagdieren. Bij gelegenheid eten ze ook kleine kreeftachtigen en kikkers.

Eekhoorns ze gek zijn op noten. Noten die eekhoorns prefereren zijn onder andere eikels, beukennoten en hazelnoten. Ze lijken ook erg te houden van maïs.

Het kennen van de voorkeuren van deze dieren is belangrijk omdat eekhoorns een belangrijke rol spelen bij het zaaien van zaden in hun omgeving, waardoor nieuwe bomen en planten kunnen groeien.

Het is belangrijk op te merken dat eekhoorns, hoewel ze veel verschillende dingen eten, ook enkele voedselbeperkingen hebben. Ze kunnen bijvoorbeeld geen chocolade eten, omdat het theobromine bevat, wat giftig is voor veel soorten dieren.

In gevangenschap of wanneer ze regelmatig door mensen worden gevoerd, kunnen eekhoorns ook sommige soorten voedsel leren eten die ze normaal niet in het wild zouden tegenkomen, waaronder bepaalde soorten brood en vogelzaad.

Roofieren & andere Bedreigingen

Eekhoorns zijn prooi voor verschillende roofdieren. Onder andere grote vogels zoals haviken en uilen, zoogdieren zoals vossen, coyotes, en lynxen, en zelfs slangen. In stedelijke gebieden komen eekhoorns ook in gevaar door loslopende katten en honden. Eekhoorntjes zijn snel en behendig, waardoor ze vaak kunnen ontsnappen, maar ze zijn zeker niet immuun voor roofdieren.

Naast natuurlijke vijanden vormen menselijke activiteiten ook een belangrijke bedreiging. Ontbossing en habitatverlies door stadsuitbreiding en landbouw kunnen eekhoorns hun leefomgeving ontnemen. Ookhet verkeer is een groot gevaar voor eekhoorns. Vanwege hun onvoorspelbare gedrag kan het oversteken over wegen voor hen erg gevaarlijk zijn, wat vaak leidt tot aanrijdingen.

Ook speelt de concurrentie om voedsel mee. In het bijzonder is de aanwezigheid van de grijze eekhoorn in sommige gebieden een bedreiging voor de kleinere, minder agressieve rode eekhoorn. Grijze eekhoorns zijn in staat om voedselbronnen te domineren en ziekten over te dragen, wat grote impact kan hebben op rode eekhoorn populaties.

Tenslotte kan ziekte ook een ernstige bedreiging vormen voor eekhoorns. Verschillende parasitaire wormen, huidmijten, vlooien, en teken kunnen ziektes overdragen die dodelijk kunnen zijn voor eekhoorns. Onder ziektes scharen we ook de eekhoornpokken, een virus dat vooral gevaarlijk is voor de rode eekhoorn. Het virus wordt overgedragen door grijze eekhoorns, die resistent zijn tegen de ziekte, maar fungeren als een drager.

Voortplanting, Levensduur en Levenscyclus

Pasgeboren eekhorn die ligt te slapen op een hand
Jonge eekhoorns zijn bij de geboorte blind en kaal.
Eekhoorns zijn zoogdieren en net als veel andere zoogdieren hebben ze een bepaalde voortplantingscyclus. De meeste eekhoorns paren eenmaal per jaar, hoewel sommige soorten, zoals de grijze en rode eekhoorns, twee keer per jaar kunnen paren. De voortplantingsperiode varieert per soort en per geografische locatie, maar vindt meestal plaats in de late winter of het vroege voorjaar.

Mannetjes strijden vaak om het recht om te paren met een ontvankelijk vrouwtje. Na de paring draagt het vrouwtje de jongen gemiddeld tussen de 29 en 65 dagen, afhankelijk van de soort. Het aantal jongen per worp varieert ook sterk per soort, van één tot wel acht jongen, maar gemiddeld bevalt een eekhoornvrouwtje van drie tot vier jongen per worp. De jonge eekhoorns zijn bij de geboorte blind en kaal, maar ze ontwikkelen snel haar en openen hun ogen na ongeveer een maand.

De jongen worden na ongeveer zeven tot acht weken gespeend. Daarna blijven ze vaak nog enkele weken bij hun moeder voordat ze hun eigen territorium gaan zoeken. Afhankelijk van de soort bereiken eekhoorns geslachtsrijpheid na tien maanden tot twee jaar.

De levensduur van eekhoorns varieert sterk tussen de verschillende soorten en is afhankelijk van verschillende factoren zoals predatie, voedselbeschikbaarheid en habitat. In het wild leven ze gemiddeld zes tot zeven jaar, hoewel sommige individuen tot tien jaar oud kunnen worden. In gevangenschap kunnen ze onder optimale omstandigheden wel tot twintig jaar oud worden.

De levenscyclus van een eekhoorn begint met de geboorte en gaat door met de groei van jong tot volwassene. Vervolgens treedt de paringsfase in, gevolgd door de geboorte van hun eigen nakomelingen. Dit proces herhaalt zich totdat de eekhoorn sterft. Het is ook belangrijk op te merken dat eekhoorns afhankelijk van het seizoen hun gedrag kunnen aanpassen: Zo staan ze bijvoorbeeld bekend om hun hamstergedrag in de herfst ter voorbereiding op de winter.

Leefgebied

Eekhoorns zijn verspreid over vrijwel de gehele wereld, met uitzondering van Australië, Antarctica en enkele afgelegen eilanden. Afhankelijk van de soort, kunnen ze gevonden worden in diverse habitats zoals bossen, moerassen, woestijnen en stedelijke gebieden.

In Europa komen ze voornamelijk voor in bosrijke gebieden. In het Verenigd Koninkrijk en Ierland is de rode eekhoorn de inheemse soort. Deze wordt echter bedreigd door de invasieve Amerikaanse grijze eekhoorn. In Noord-Amerika komen zowel rode als grijze eekhoorns voor, evenals andere soorten zoals de vliegende eekhoorn.

De meeste soorten eekhoorns hebben een voorkeur voor een bosrijk gebied omdat bomen hen bescherming bieden en een plek om te nestelen. Ze leven meestal in holen in bomen of bouwen nesten van bladeren en takken, welke ze 'dreys' noemen. Eekhoorns zijn voornamelijk herbivoren. Hun dieet bestaat uit een verscheidenheid aan plantaardig voedsel zoals noten, zaden, knoppen, bloemen, paddenstoelen en vruchten, maar ook wel insecten en kleine vogels.

In stedelijke gebieden, zoals parken en tuinen, kunnen sommige eekhoorns zich aanpassen aan het leven dichtbij mensen. Ze zijn dan vaak te zien op zoek naar voedsel en kunnen relatief tam worden. Houdt er rekening mee dat het altijd het beste is om wilde dieren met rust te laten.

In warmere klimaten, zoals in delen van Afrika en Azië, leven grondeekhoorns die hun tijd voornamelijk op het land doorbrengen in plaats van in bomen. Ze graven holen in de grond en zijn vaak te zien op zandige of rotsachtige gebieden. Afrikaanse grondeekhoorns leven vaak in groepen en helpen elkaar bij het verzorgen van jongen en het op de uitkijk staan voor roofdieren.

Eekhoorns zoals de Antelope squirrels uit Noord-Amerika, zijn aangepast om te overleven in extreem warme, droge omstandigheden. Ze zijn actief tijdens de koelere ochtenden en avonden, en brengen het heetste deel van de dag door in hun holen onder de grond.

Kortom, eekhoorns zijn opmerkelijk flexibel en kunnen zich aanpassen aan een breed scala aan omgevingen, hoewel boomrijke gebieden hun voorkeur hebben. Ze zijn dan ook dieren die zowel in wilde als stedelijke omgevingen te vinden zijn.

Populatiecijfer & Beschermingsstatus

Antilopegrondeekhoorn op een rots
De antilopegrondeekhoorn is ernstig bedreigd
Eekhoorns behoren tot de familie Sciuridae, die wereldwijd meer dan 200 soorten omvat. De populatiecijfers variëren sterk per soort en regio. Sommige soorten, zoals de grijze eekhoorn, zijn wijdverspreid en talrijk, terwijl andere, zoals de rode eekhoorn in Groot-Brittannië, in aantal afnemen door verlies van leefgebied en concurrentie van niet-inheemse soorten.

De beschermingsstatus van eekhoorns op de IUCN Rode Lijst is ook zeer gevarieerd. Veel algemene soorten, zoals de oostelijke grijze eekhoorn, zijn geclassificeerd als 'Least Concern' (Niet bedreigd), wat betekent dat ze algemeen voorkomen en er momenteel geen grote bedreigingen voor hun populaties zijn. Aan de andere kant zijn sommige soorten, zoals de Mount Graham rode eekhoorn, geclassificeerd als 'Endangered' (Bedreigd). Dit betekent dat hun populaties aanzienlijk afnemen en dat ze gevaar lopen op uitsterven als er geen actie wordt ondernomen om ze te beschermen. Een klein aantal soorten, waaronder de antilopegrondeekhoorn wordt zelfs als 'Critically Endangered' (Ernstig bedreigd) beschouwd, wat betekent dat ze een extreem hoog risico lopen om uit te sterven.

Communiceren: geluid van een Eekhoorn

Eekhoorns hebben een complexe manier van communiceren met elkaar door middel van zowel vocale geluiden als fysieke signalen. Deze intelligente zoogdieren gebruiken een breed scala aan klanken om met hun soortgenoten te communiceren. De geluiden kunnen variëren van scherp gekrijs en gekir tot zacht geklop en geritsel.

Een van de meest karakteristieke geluiden die eekhoorns maken is een scherp, repeterend gekrijs of gekakel. Dit wordt vaak gebruikt om een dreiging te signaleren, zoals de aanwezigheid van roofvogels of andere roofdieren in hun territorium. Deze alarmroep stelt andere eekhoorns in het gebied in staat om snel een veilige schuilplaats te zoeken.

Daarnaast maken eekhoorns gebruik van zachtere, minder urgente geluiden voor alledaagse communicatie. Deze kunnen variëren van zacht geklop of geklik tot een soort gekir of tjilpen. Deze geluiden worden doorgaans gebruikt om de locatie van voedselbronnen aan te geven, territoriale grenzen te markeren, of andere eekhoorns te roepen.

Naast vocale geluiden maken eekhoorns ook gebruik van fysieke signalen om te communiceren, bijvoorbeeld door hun staart te bewegen. Door snelle bewegingen van hun pluimstaart te maken kunnen ze soortgenoten waarschuwen voor de aanwezigheid van een roofdier. De specifieke manier waarop de staart wordt bewogen kan verschillende berichten overbrengen.

Ten slotte is het belangrijk om te vermelden dat de verschillende soorten eekhoorns verschillende communicatiemethoden en geluiden kunnen hebben. Het is een onderwerp van voortdurend onderzoek hoe eekhoorns deze verbazingwekkende verscheidenheid aan geluiden en signalen leren en gebruiken om met hun soortgenoten te communiceren en te overleven in het wild.

Eekhoorn in gevangenschap

Het houden van eekhoorns als huisdier is niet voor iedereen weggelegd. Eekhoorns zijn van nature zeer actieve en speelse dieren die veel ruimte nodig hebben om rond te rennen en te klimmen. Een grote, goed ingerichte kooi met veel verticale ruimte is essentieel, idealiter met takken, nestkastjes en speeltjes om hun natuurlijke gedrag te stimuleren. Eekhoorns zijn overdag actief, waardoor ze veel interactie en speeltijd nodig hebben buiten hun kooi.

Qua dieet hebben eekhoorns een zeer specifiek en gevarieerd dieet nodig om gezond te blijven. Hoewel ze in de natuur noten eten, mag dit in gevangenschap niet hun hoofdvoedsel zijn omdat het te vetrijk is. Een gebalanceerd dieet voor een eekhoorn bestaat voornamelijk uit fruit en groenten, aangevuld met eiwitten uit insecten, zaden en speciaal samengesteld eekhoornvoer.

Het domesticeren van een eekhoorn is niet eenvoudig. Ze zijn van nature wilde dieren en hebben veel tijd, aandacht en geduld nodig om aan mensen te wennen. Hoewel eekhoorns tamelijk intelligent zijn en kunnen leren om op hun naam te reageren, zijn ze niet het soort huisdier dat graag knuffelt of opgepakt wordt. Ze hebben scherpe klauwen en ze kunnen bijten als ze zich bedreigd voelen.

Ten slotte is het belangrijk te vermelden dat in sommige gebieden, waaronder Nederland, het absoluut verboden is om eekhoorns als huisdieren te houden. In sommige gevallen heb je een speciale vergunning nodig om een eekhoorn legaal als huisdier te houden.

Eekhoorn Veelgestelde Vragen

Wat zijn de meest voorkomende soorten eekhoorns?

Er zijn ongeveer 200 soorten eekhoorns over de hele wereld, maar enkele van de meest voorkomende zijn de rode eekhoorn, de grijze eekhoorn en de vliegende eekhoorn. In Nederland en België is de rode eekhoorn (ook wel bekend als de Europese eekhoorn) de inheemse soort.

Wat eten eekhoorns hoofdzakelijk?

Eekhoorns zijn omnivoren en hun dieet varieert afhankelijk van het seizoen en hun omgeving. Ze eten voornamelijk noten, zaden, bessen, bloemknoppen en zelfs insecten. Ze staan er vooral bekend om dat ze eikels verzamelen en begraven als voorraad voor de winter.

Hoelang leven eekhoorns gemiddeld?

De gemiddelde levensverwachting van eekhoorns kan aanzienlijk verschillen, afhankelijk van de soort en of ze in het wild of in gevangenschap leven. In het wild leven eekhoorns over het algemeen 2 tot 7 jaar, terwijl eekhoorns in gevangenschap tot 20 jaar kunnen leven.

Hoe communiceren eekhoorns?

Eekhoorns communiceren met elkaar door middel van verschillende geluidssignalen en lichaamstaal. Ze gebruiken verschillende geluiden om te waarschuwen voor gevaar, hun territorium te verdedigen of om te flirten tijdens het paar-seizoen. Lichaamstaal, zoals het bewegen van de staart, kan ook verschillende berichten overbrengen.

Wat zijn de natuurlijke vijanden van eekhoorns?

Eekhoorns hebben verschillende roofdieren, afhankelijk van hun locatie. Roofvogels zoals uilen en haviken, evenals vleesetende zoogdieren zoals vossen, wezels en marters zijn enkele van de meest typische vijanden. In sommige gebieden kunnen ook slangen en grote spinnen eekhoorns bedreigen.

Hoe werken de nesten van eekhoorns?

Eekhoorns maken twee soorten nesten: dreys en holtes. Dreys zijn gemaakt van takken en bladeren, geplaatst hoog in bomen voor bescherming tegen roofdieren. Holtes daarentegen zijn naast warm en veilig, ook handig voor koude winters of om jongen te krijgen.

Zijn eekhoorns schadelijk voor de mens?

Eekhoorns zijn over het algemeen niet gevaarlijk voor mensen, maar ze kunnen mogelijke overlast veroorzaken, zoals het beschadigen van tuinen of het binnendringen in huizen. Hoewel het zeer zeldzaam is, kunnen ze ook ziektes overdragen via hun urine, speeksel of uitwerpselen als men ermee in contact komt.

Hoe kan men eekhoorns helpen tijdens de winter?

Eekhoorns maken voorraden voor de winter, maar in koude en strenge winters of in gebieden met weinig natuurlijke bronnen, kunnen ze moeite hebben om genoeg voedsel te vinden. Het aanbieden van noten en zaden kan dan helpen. Maar let op, menselijk voedsel of te veel voeren is schadelijk voor de gezondheid van eekhoorns. Het beste is om ze in hun natuurlijke omgeving te laten zoeken naar voedsel en alleen bij te voeren in tijden van hoge nood.