Kangoeroe

Te vinden in: Oceanië

De kangoeroe is een zeer fascinerend dier dat inheems is in Australië. Ze behoren tot de familie van de Macropodidae, wat 'grote voet' betekent in het Grieks. Dit beschrijft perfect hun sterke achterste ledematen, die aangepast zijn voor snelle en efficiënte bewegingen.

Er zijn verschillende soorten kangoeroes, inclusief de rode kangoeroe, oostelijke grijze kangoeroe, westelijke grijze kangoeroe en de wallaroe. De rode kangoeroe is de grootste en kan in totaal tot wel 2 meter lang worden, inclusief de staart, en tot 90 kilogram wegen.

Kangoeroes hebben ook een uniek voortplantingssysteem. Ze zijn buideldieren, wat betekent dat ze hun jongen in een buidel dragen. Na de geboorte kruipen de zeer kleine, onvolgroeide jongen in de moeders buidel om verder te ontwikkelen.

Het dieet van een kangoeroe bestaat voornamelijk uit gras en andere vegetatie. Ze hebben een bijzondere spijsvertering die lijkt op die van een koe. Ze herkauwen hun voedsel om zoveel mogelijk voedingsstoffen uit hun dieet te halen.

In gedrag zijn kangoeroes voornamelijk nachtdieren en / of schemeractief. Ze rusten tijdens de warmste delen van de dag in de schaduw en worden actiever bij zonsopgang en zonsondergang, wanneer het koeler is.

De snelheid en sprongkracht van een kangoeroe zijn ook indrukwekkend. Ze kunnen met snelheden tot 70 km/u rennen en bij elke sprong wel 8 meter afstand afleggen. Kangoeroes gebruiken hun snelheid en wendbaarheid om roofdieren te ontwijken en zich door het gevarieerde Australische landschap te verplaatsen.

Kangoeroe taxonomische indeling

Rijk
Animalia (Dieren)
Stam
Chordata (Chordadieren)
Klasse
Mammalia (Zoogdieren)
Orde
Diprotodontia (Klimbuideldieren)
Familie
Macropodidae (Kangoeroes)

Kangoeroe weetjes: 17 leuke feitjes

  1. Kangoeroes hebben een krachtige staart die als vijfde been fungeert bij het voortbewegen.
  2. Kangoeroes zijn bekend om hun sprongen, die wel 8 meter ver en 3 meter hoog kunnen zijn.
  3. Vrouwelijke kangoeroes hebben een buidel waarin ze hun jongen dragen en verzorgen.
  4. Het mannelijke kangoeroe staat bekend als een ‘boemer’ en het vrouwtje als een ‘vlieger’.
  5. De kleinste kangoeroesoort, de muskuskangaroe, is slechts een halve meter hoog.
  6. In Australië leven meer kangoeroes dan mensen.
  7. Kangoeroes zijn herbivoren en hun dieet bestaat voornamelijk uit gras en bladeren.
  8. De rode reuzenkangoeroe is de grootste kangoeroe- en buideldiersoort. Ze kunnen tot 90 kilogram wegen.
  9. Kangoeroes gebruiken hun voorpoten om te ‘boxen’ als ze zich bedreigd voelen of tijdens het paarseizoen.
  10. Kangoeroes kunnen niet achteruit lopen.
  11. Kangoeroejongen blijven ongeveer een jaar in de buidel van hun moeder.
  12. Vrouwelijke kangoeroes kunnen hun dracht “pauzeren” totdat het juiste moment zich voordoet om hun baby te baren, dit noemt men embryo diapauze.
  13. Kangoeroes kunnen snelheden bereiken van wel 50 km/u.
  14. Kangoeroes zweten niet; ze likken hun eigen huid om af te koelen.
  15. Er bestaan ongeveer 60 verschillende soorten kangoeroes.
  16. De levensverwachting van een kangoeroe varieert van 6 jaar voor kleinere soorten tot 23 jaar voor grotere soorten.
  17. Kangoeroes hebben uitstekend gehoor en kunnen hun oren in alle richtingen bewegen zonder hun hoofd te hoeven draaien.

Wetenschappelijke naam

De wetenschappelijke naam van de kangoeroe is Macropus. Deze naam is afkomstig uit het Grieks, waar 'makros' 'groot' betekent en 'pous' 'voet'. Deze benaming verwijst dus naar de grote achterpoten van de kangoeroe, die veel groter zijn dan hun voorpoten en een belangrijke rol spelen in hun unieke vorm van voortbeweging: het springen. Het geslacht Macropus bevat de meeste soorten kangoeroes, waaronder de rode kangoeroe (Macropus rufus) die de grootste levende kangoeroesoort is en mannetjes kan hebben die meer dan 2 meter lang zijn en meer dan 90 kilogram wegen. Andere soorten in dit geslacht zijn onder andere de grijze kangoeroe en de antilopine-kangoeroe. Elk heeft zijn eigen wetenschappelijke naam binnen het Macropus geslacht.

Uiterlijke kenmerken

Kangoeroes vertonen een grote diversiteit in grootte en gewicht, variërend van 1 tot 2 meter in totale lichaamslengte en een gewicht van 9 tot 90 kilogram. Ze hebben krachtige achterpoten, ontworpen voor sprongen, en een lange, gespierde staart voor balans tijdens het springen. Hun poten zijn asymmetrisch, met de vijfde teen als de sterkste, gecombineerd met kleinere tweede en derde tenen die zijn gefuseerd en bedekt met een kleine hoornplaat. Deze vorming wordt gebruikt om de vacht te verzorgen.

Het lichaam van kangoeroes is bedekt met een dikke, ruwe vacht die kan variëren in kleur, van grijs tot bruin tot rood. Hun buik is meestal lichter dan de rest van hun lichaam. Ze hebben lange oren, perfect voor het opvangen van geluiden in hun omgeving.

Kangoeroes hebben een vrij kleine kop met grote, ovale ogen met een grote iris en pupil. Vrouwtjes, vaak aangeduid als vliegen, hebben een buidel waar een vroege vorm van het nageslacht, bekend als een joey, gedurende de eerste maanden van zijn leven leeft. Hun dieet kan worden geïdentificeerd door hun gebit: met scherpe snijtanden om gras en kruiden te scheuren en grote kiezen om hun voedsel te malen.

Al deze kenmerken maken dat de kangoeroe perfect is aangepast aan het droge en ruige landschap van Australië.

Gedrag & Relatie met mensen

Het gedrag van een kangoeroe varieert op basis van haar soort, maar er zijn enkele algemene kenmerken. Kangoeroes zijn over het algemeen nachtdieren, wat betekent dat ze het meest actief zijn tijdens de nacht. Ze slapen gedurende de dag om te ontsnappen aan de intense hitte en ze worden vaak gezien grazen in de vroege ochtend of late namiddag.

Kangoeroes zijn sociale dieren en ze leven vaak in groepen genaamd 'troepen' of 'hordes'. Ze communiceren met elkaar door middel van complexe lichaamstaal, geluiden en zelfs vechten. Ze zullen ook gemeenschappelijke grondgebieden verdedigen tegen andere kangoeroegroepen.

In hun interactie met mensen, kunnen ze zowel nieuwsgierig als voorzichtig zijn. Ze zijn over het algemeen niet agressief tenzij ze zich bedreigd voelen. Niettemin kunnen mannelijke kangoeroes intimiderend en zelfs gevaarlijk zijn tijdens de paringstijd, bekend als 'roo courtship', wat gemakkelijk kan worden verward met agressief gedrag.

Het is niet ongewoon dat kangoeroes in stedelijke gebieden worden gezien, vooral in dorpen of steden die grenzen aan hun natuurlijke habitat. Daardoor kunnen er conflicten ontstaan, zoals verkeersongevallen of schade aan eigendommen.

Het is belangrijk op te merken dat kangoeroes in het algemeen wilde dieren zijn en het is niet aan te raden om ze te benaderen of te proberen te voeden, zelfs niet als ze aan mensen gewend lijken te zijn. Over het algemeen reageren kangoeroes goed op pogingen om hun leefgebied te beschermen en ze hebben zich dankbaar getoond voor menselijke inspanningen om ze te rehabiliteren na bosbranden of andere natuurrampen.

Er zijn strikte regels over het houden van kangoeroes als huisdieren en deze praktijk wordt over het algemeen sterk ontmoedigd. Niet alleen is het meestal illegaal, maar het is ook onwaarschijnlijk dat kangoeroes zich zouden aanpassen aan het leven in gevangenschap. Het is het beste om deze majestueuze dieren te waarderen in hun natuurlijke habitat en op een respectvolle afstand te blijven.

Voeding: wat eet een Kangoeroe?

Kangoeroes zijn herbivoren en hun dieet bestaat voornamelijk uit gras en struikgewas. Met hun scherpe voortanden scheuren ze gras en bladeren af, terwijl ze de voedselbrij met hun grote valsche kiezen malen. In tijden van droogte eten kangoeroes ook houterig, vezelig materiaal zoals bast en twijgen. Gras is echter hun favoriete voedsel, en ze verblijven daarom meestal in de buurt van graslanden. Kangoeroes hebben een grote capaciteit om voedingsstoffen uit hun plantaardig dieet te halen en kunnen overleven op voedsel van lage kwaliteit. Dit komt omdat ze, net als koeien, een speciaal spijsverteringsstelsel hebben dat bekend staat als herkauwen: ze laten de gegeten planten weer in hun mond terug komen om ze nog een keer te kauwen. Dit verbetert de vertering en opname van voedingsstoffen. Kangoeroes hebben ook de mogelijkheid om voedsel te selecteren dat rijk is aan eiwitten, hetgeen hen helpt om gezond en sterk te blijven. Hoewel water een belangrijk onderdeel is van hun dieet, kunnen kangoeroes enige tijd zonder water, dankzij hun efficiënte spijsverteringsstelsel dat maximale hydratatie uit hun voedsel haalt. En net als alle andere herbivoren, zijn kangoeroes continu aan het eten om voldoende energie en voedingsstoffen binnen te krijgen.

Roofieren & andere Bedreigingen

Kangoeroes worden in hun natuurlijke habitat voornamelijk bedreigd door dingo's, die vooral jagen op de joeys (kleine jonge kangoeroes) omdat ze gemakkelijker te vangen zijn. Ook grote roofvogels, zoals de wigstaartarend, kunnen een bedreiging vormen voor jonge exemplaren.

Het leven van kangoeroes wordt echter het meest bedreigd door de mens. Ze worden vaak het slachtoffer van aanrijdingen met auto's, wat een significant effect heeft op de populatieniveaus. Bovendien worden kangoeroes ook bejaagd voor hun vlees en huid, en kan het verlies aan leefgebied door landbouw en verstedelijking de aantallen sterk doen afnemen.

Klimaatverandering vormt een steeds grotere uitdaging voor kangoeroes. Droogtes veroorzaken een afname aan voedsel en waterbronnen, waardoor kangoeroes moeten verhuizen en zich soms buiten hun natuurlijke habitat wagen en in contact komen met mensen, wat kan leiden tot meer doden door aanrijdingen of euthanasie om overbevolking te voorkomen.

Daarnaast zijn er ziekten zoals de kangoeroe-blindheid, een oogziekte die wordt overgedragen door vliegen, en worminfestaties, die een bedreiging kunnen vormen, vooral als de gezondheid van de dieren al gecompromitteerd is door andere factoren.

Tenslotte zijn er nog invasieve soorten zoals vossen en wilde katten die een bedreiging kunnen vormen, met name voor de jongere, kwetsbaardere individuen.

Voortplanting, Levensduur en Levenscyclus

Kangoeroes zijn fascinerende dieren als het gaat om voortplanting en levensduur. Kangoeroes zijn buideldieren, wat betekent dat hun jongen in een buidel op de buik van de moeder groeien na geboorte. De voortplanting bij kangoeroes is vrij uniek; de vrouwelijke kangoeroe is bijna continu zwanger, met uitzondering van de dag van de geboorte.

Bij de voortplanting komt de mannelijke kangoeroe, ook wel het mannetje genoemd, in het spel. Het mannetje heeft een korte levensduur, meestal tussen de zes en acht jaar. Tijdens de paartijd concurreren mannelijke kangoeroes voor het recht om met de vrouwtjes te paren.

Wanneer een babykangoeroe, of joey, wordt geboren, is het nauwelijks groter dan een kers en weegt het minder dan één gram. Met behulp van zijn sterke voorpoten kruipt de joey naar de buidel van zijn moeder. Daar klampt hij zich vast aan een van de tepels van de moeder en begint hij te zogen. Hij blijft gedurende ongeveer 235 tot 240 dagen, totdat hij groot genoeg is om uit de buidel te kruipen en de wereld te verkennen.

Wanneer de joey de buidel verlaat, kan het vrouwtje een nieuw embryo in haar lichaam hebben. Dit vermogen van kangoeroes om een nieuw embryo "in de wacht" te zetten, heet embryonale diapauze. Dit betekent dat een vrouwtje zwanger kan zijn van twee joeys op verschillende ontwikkelingsstadia tegelijkertijd.

In het wild leven kangoeroes doorgaans zes tot acht jaar, maar in gevangenschap kunnen ze tot twaalf jaar oud worden. Female kangoeroes hebben een gemiddelde levensduur van zes jaar, terwijl mannelijke kangoeroes gemiddeld acht tot tien jaar leven. Over het algemeen leven kleinere soorten kangoeroes langer dan grotere soorten.

Leefgebied

Kangoeroes komen oorspronkelijk uit Australië en zijn een belangrijk onderdeel van de fauna van dit continent. Ze zijn te vinden in verschillende habitats, van droge woestijngebieden tot graslanden en berggebieden.

De rode kangoeroe, de grootste soort, kan bijvoorbeeld overleven in semi-aride en aride gebieden met minder dan 500 mm neerslag per jaar. Hun verspreiding hangt echter wel samen met de beschikbaarheid van water en groene weidegronden.

De oostelijke grijze kangoeroe daarentegen leeft in dichtere bossen en graslanden langs de oostkust van Australië. Ze hebben een voorkeur voor gebieden met hogere neerslag, meestal meer dan 750 mm per jaar.

De wallaroe of euro wordt vaak gevonden in rotsachtige gebieden, waar ze schuilplaatsen kunnen vinden om de hitte op het heetst van de dag te vermijden. Ze zijn aangepast aan drogere omstandigheden en hebben over het algemeen een breder verspreidingsgebied dan de rode of grijze kangoeroe.

Het is belangrijk om bij het praten over de habitat van de kangoeroe te benadrukken dat ze zeer mobiele dieren zijn en in staat zijn om honderden kilometers af te leggen op zoek naar geschikte weidegronden, vooral in droge seizoenen waarin voedsel en water schaars zijn. Het verlies en de fragmentatie van hun leefgebied door menselijke activiteiten vormen weliswaar een toenemende bedreiging voor deze iconische soorten.

Populatiecijfer & Beschermingsstatus

De algemene kangoeroepopulatie varieert sterk en wordt geschat op rond de 50 miljoen, hoewel deze aantallen kunnen fluctueren afhankelijk van de klimatologische omstandigheden zoals droogtes. De kangoeroes worden in Australië strikt gereguleerd met jachtquota om overbevolking te voorkomen. Sommige soorten kangoeroes, zoals de Oostelijke Grijze Kangoeroe en de Rode Kangoeroe, hebben robuuste populaties met een status van 'Niet bedreigd (veilig)' volgens de IUCN Rode Lijst. Er zijn echter ook kangoeroesoorten wiens populaties in gevaar zijn. De Buidelratkangoeroe en Parma-kangoeroe zijn bijvoorbeeld geclassificeerd als 'Gevoelig', terwijl de Zwartvoetkangoeroe beschouwd wordt als 'Kwetsbaar'. Het is dus belangrijk op te merken dat de status en populatiegrootte sterk variëren tussen de verschillende soorten kangoeroes en hun specifieke habitats.

Communiceren: geluid van een Kangoeroe

Kangoeroes zijn niet uitermate vocaal, maar ze hebben toch een reeks geluiden om met elkaar te communiceren.

Het beroemdste geluid dat een kangoeroe maakt is waarschijnlijk het dreunende 'stampen' met hun achterpoten. Dit wordt vaak gedaan als een waarschuwing voor andere kangoeroes in de buurt dat er mogelijk gevaar dreigt.

Vrouwelijke kangoeroes hebben een verscheidenheid aan klikkende en zuigende geluiden om met hun jongen te communiceren. Het zuigende geluid is vooral voor de jongen om hun moeder te localiseren als ze zijn verstopt in haar buidel.

Als het op agressie aankomt, maken mannelijke kangoeroes een reeks blaffende en grommende geluiden. Dit is vooral typisch tijdens het paringsseizoen wanneer ze proberen indruk te maken op vrouwelijke kangoeroes of in gevecht zijn met andere mannelijke kangoeroes. Het geluid kan variëren van een diep gegrom tot schril geblaft.

Kangoeroes gebruiken niet alleen geluid om te communiceren, ze gebruiken ook lichaamstaal. Dit kan bestaan uit het opzetten van de oren bij opwinding, het kloppen met de staart tegen de grond om aan te geven dat ze nerveus zijn, of het rechtop staan en met de voorpoten zwaaien als een teken van agressie.

Kortom, kangoeroes vertrouwen op een mix van vocale geluiden en fysieke signalen om te communiceren met elkaar. Ze zijn in staat om zeer subtiele veranderingen in lichaamstaal en geluiden op te merken, wat hun communicatie vrij complex maakt. Hoewel ze misschien niet het meest luidruchtige dier in het dierenrijk zijn, hebben ze zeker een interessante manier om hun gedachten en gevoelens te communiceren.

Kangoeroe in gevangenschap

Het houden van kangoeroes in gevangenschap vereist speciale voorzorgsmaatregelen, aangezien deze dieren specifieke behoeften hebben. Een markante eigenschap van kangoeroes is hun behoefte aan een grote, veilige speelruimte. Zelfs in gevangenschap heeft een kangoeroe gemiddeld een ruimte van 40 tot 60 vierkante meter nodig.

Kangoeroes zijn sociale dieren en het is het beste om ze in groepen te houden. Een eenzame kangoeroe kan zich vervelen en depressief worden. Hun dieet in gevangenschap bestaat voornamelijk uit gras, hooi en speciaal kangoeroevoeder dat rijk is aan vezels. Het is belangrijk om ze vers water aan te bieden, omdat ze gevoelig kunnen zijn voor uitdroging.

Het reproductiesysteem van kangoeroes is vrij uniek; ze kunnen een zwangerschap stopzetten als de omstandigheden ongunstig zijn. In gevangenschap kan dit leiden tot minder voortplanting. Daarnaast zorgen de sterke achterpoten en de puntige klauwen van kangoeroes voor veiligheidsrisico's. Ze kunnen behoorlijk agressief zijn, vooral als ze in een hoek worden gedreven.

Verder kunnen kangoeroes in gevangenschap over het algemeen ziekten oplopen zoals worminfecties, longontsteking en voetrot, die kunnen worden voorkomen door regelmatige veterinaire zorg en controles.

Tot slot, kangoeroes zijn beweeglijke dieren met sterke achterbenen waarmee ze hoge sprongen kunnen maken. Daarom hebben ze een verblijf nodig met een hoog hek om te voorkomen dat ze ontsnappen.

Kangoeroe Veelgestelde Vragen

Wat is de gemiddelde levensduur van een kangoeroe?

De gemiddelde levensduur van een kangoeroe in het wild is ongeveer 6 tot 8 jaar, maar in gevangenschap kunnen ze 10 tot 18 jaar leven, afhankelijk van de soort.

Hoe hoog kan een kangoeroe springen?

Kangoeroes kunnen indrukwekkend hoog springen, met gemiddelde sprongen van 1,2 tot 1,5 meter. Afhankelijk van de soort en snelheid kan dit echter oplopen tot 3 meter.

Hoe ver kan een kangoeroe in één sprong reizen?

Een kangoeroe kan in één enkele sprong een afstand van wel 9 meter overbruggen.

Wat is het snelste dat een kangoeroe kan rennen?

Kangoeroes kunnen met snelheden tot 50 km/u rennen. Ze zijn gebouwd voor uithoudingsvermogen en snelheid, wat hen helpt om roofdieren te ontvluchten.

Hoeveel baby's kan een kangoeroe in haar leven krijgen?

Een vrouwelijke kangoeroe kan gedurende haar leven meerdere 'joey's', of babykangoeroes, voortbrengen. Na een draagtijd van ongeveer een maand wordt er normaal één joey geboren.

Wat is de gemiddelde lengte en gewicht van een kangoeroe?

De lengte en het gewicht van een kangoeroe variëren sterk, afhankelijk van de soort. De grootste soort, de rode kangoeroe, kan tot 1,6 meter lang worden en tot 90 kilogram wegen.

Wat eten kangoeroes?

Kangoeroes zijn herbivoren, wat betekent dat ze planten eten. Ze eten voornamelijk gras, maar kunnen ook bladeren, schors en struiken consumeren.

Hoe lang blijft een babykangoeroe in de buidel van de moeder?

Babykangoeroes, of 'joeys', blijven ongeveer negen maanden in de buidel van hun moeder, maar dit kan, afhankelijk van de soort, variëren.

Kunnen kangoeroes achteruit lopen?

Kangoeroes kunnen eigenlijk niet achteruit lopen. Vanwege de lengte en sterkte van hun staart en hun springende stijl van beweging, is achteruit lopen fysiek moeilijk voor hen.

Zijn kangoeroes gevaarlijk voor mensen?

Hoewel kangoeroes normaal gesproken niet agressief zijn tegenover mensen, kunnen ze krachtige schoppen uitdelen als ze zich bedreigd voelen. Daarom is het belangrijk om ze met respect te benaderen en hun ruimte te respecteren.